James Frey: ,,Jasny słoneczny poranek"

 Wydawnictwo: G+J Gruner 2009

 Język oryginału: angielski

 Tytuł oryginału: ,,Bright Shiny Morning"

 Przekład: Urszula Szczepańska

 Liczba stron: 590

James Frey to amerykański autor czterech książek. ,,Milion małych kawałków" oraz kontynuacja, ,,Mój przyjaciel Leonard", poruszają tematykę narkotyków, odwyku i są prawdopodobnie autentycznym opisem przeżyć autora, narkomana. ,,Jasny słoneczny poranek", powieść, która wzbudziła równie duży zachwyt, co poprzednie, również mówi o zagubieniu, upadku, rzeczach złych, wzbudzających strach i odrazę, aczkolwiek w nieco inny sposób.

,,Jasny słoneczny poranek" to tak naprawdę książka o wszystkich i o nikim. Autor co chwila wprowadza nowych bohaterów, o których czasami pisze więcej, a czasem mniej. Istnieją tutaj bohaterzy, których imion nie znamy. James Frey przez cały utwór prowadzi jednak cztery główne wątki, a reszta to tylko dodatek. Ponadto wprowadza nas w świat Los Angeles, podając różne, bardziej i mniej interesujące informacje na temat tego miasta.

Dylan i Maddie to nastolatkowie pochodzący z patologicznych rodzin. Pewnego dnia decydują się uciec, pozostawić zmartwienia i przeszłość daleko za sobą. Postanawiają, że udadzą się do Los Angeles, miasta, które obiecuje zapewnić im szczęście.

Amberton Parker jest gwiazdą filmową. Ma wszystko, o czym marzy człowiek, a nawet więcej - pieniądze, sławę, dzieci, piękną i popularną żonę.  Te kwestie są jednak bez znaczenia - zarówno Amberton, jak i Casey, są homoseksualistami, a ich wykreowany wizerunek to tylko przykrywka, na zewnątrz. Aktor poznaje kogoś, kogo o dziwo nie może zdobyć, a uczucie miłości rujnuje go, ma destrukcyjne działanie. Okazuje się, iż za pieniądze nie dostanie się wszystkiego.

Staruszek Joe prowadzi bardzo spokojne życie. Noce spędza w publicznej toalecie, dnie na plaży z butelką ukochanego chablis. Ma trzydzieści dziewięć lat, chociaż wygląda na siedemdziesiąt. Kiedy Joe znajduje śpiącą koło kontenera, pobitą i ledwo żywą, nastoletnią ćpunkę, jego świat staje do góry nogami. Życie jego i jego przyjaciół zmieni się diametralnie.

Esperanza to młoda Amerykanka meksykańskiego pochodzenia, bardzo ambitna, zdolna i inteligentna. Osiąga bardzo wiele i jej przyszłość wydaje się być obiecująca. Dziewczyna doznaje jednak upokorzenia, które rujnuje wszystko, co do tej pory osiągnęła.

Nie wiem, co mam napisać o ,,Jasnym słonecznym poranku". Jest to książka tak pokręcona, tak dziwna i skomplikowana, że trudno za nią nadążyć, a tym bardziej coś o niej napisać. James Frey ma bardzo chaotyczny styl pisania, któremu brakuje znaków interpunkcyjnych. Daje to czytelnikowi możliwość interpretowana utworu na różne sposoby.

Jest to niewątpliwie powieść bardzo poruszająca i skłaniająca do refleksji. Czytając, zastanawiamy się nad życiem, nad jego znaczeniem. Możemy docenić wygodę, w jakiej przyszło nam egzystować, bo bohaterowie ,,Jasnego słonecznego poranka" mają gorzej. Co najlepsze - takich ludzi jest na świecie mnóstwo.

Ludzi, którzy są samotni w tłumie. Ludzi, którzy są biedni, mimo wielocyfrowych liczb na swoich kontach bankowych. Ludzi także takich, którzy mają odwagę sięgać po to, co może należeć do nich. Mających siłę spełniać marzenia.

Cała moja recenzja jest tak chaotyczna, jak ,,Jasny słoneczny poranek". Szczerze mówiąc, z chęcią napisałabym wiele, a równocześnie nie pisałabym nic. Po prostu polecam.

Posted in amerykańska, James Frey, obyczajowa