Wieczorek poetycki #1. "Kot w pustym mieszkaniu" Wisława Szymborska

Wisława Szymborska - "Kot w pustym mieszkaniu"

Umrzeć - tego się nie robi kotu.

Bo co ma począć kot

w pustym mieszkaniu.

Wdrapywać się na ściany.

Ocierać między meblami.

Nic niby tu nie zmienione,

a jednak pozamieniane.

Niby nie przesunięte,

a jednak porozsuwane.

I wieczorami lampa już nie świeci.

Słychać kroki na schodach,

ale to nie te.

Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,

także nie ta, co kładła.

Coś sie tu nie zaczyna

w swojej zwykłej porze.

Coś się tu nie odbywa

jak powinno.

Ktoś tutaj był i był,

a potem nagle zniknął

i uporczywie go nie ma.

Do wszystkich szaf sie zajrzało.

Przez półki przebiegło.

Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.

Nawet złamało zakaz

i rozrzuciło papiery.

Co więcej jest do zrobienia.

Spać i czekać.

Niech no on tylko wróci,

niech no się pokaże.

Już on się dowie,

że tak z kotem nie można.

Będzie się szło w jego stronę

jakby się wcale nie chciało,

pomalutku,

na bardzo obrażonych łapach.

O żadnych skoków pisków na początek.

   "Kot w pustym mieszkaniu" to przepiękny wiersz mówiący o śmierci, odejściu bliskiej osoby. Tytułowego kota spotkało coś strasznego - odejście swojego pana. Kot próbuje to pojąć, jednak zwierzę nie jest zdolne do zrozumienia tego. Eufemizm ("I uporczywie go nie ma")  śmierci zdradza, że pan, właściciel odszedł i nie wraca. Jednak.. uczucia kota to tylko metafora - utwór mówi tak naprawdę o uczuciach człowieka. Jest mnóstwo wierszy o śmierci i większość z nich mówi właśnie o ludziach opuszczonych przez bliskich. Gdyby powstał jeszcze jeden, byłby odebrany jako coś banalnego. Polska noblistka, posługując się kotem, stworzyła coś niezwykle oryginalnego i dającego do myślenia swoją bezpośredniością i prostotą. 

   Co sądzicie o tym wierszu? Chciałabym poznać Waszą opinię, więc czekam na komentarze..:) 

Posted in poezja, wieczorek poetycki